Inmiddels is het zondagavond en hebben we ruim 13000 km gereisd sinds we zijn vertrokken vanaf Schiphol afgelopen dinsdag. Janine en Christel hebben ons weggebracht in Barendrecht waar we samen op de trein stapten richting vliegveld. Het begon allemaal relaxed, maar dat was bij het inchecken snel over. Volgens KLM moesten we testen voor onze reis naar Indonesië. Met name voor de binnenlandse vluchten. Ik heb alle sites die hiervoor zijn continue gecheckt en dit nergens gelezen. Ook de testraat beneden op Schiphol kon er niets van terugvinden, maar we wonnen het gevecht aan de incheckbalie niet, dus een test en 2 uur later konden we richting de douane. Daar konden we gelukkig binnen een paar minuten doorheen en hadden we nog tijd over om wat te gaan eten en drinken in de privium lounge met de kaartjes die we hiervoor van Arjen hadden gekregen. Dus even tijd om tot rust te komen.

Met een half uur vertraging stegen we tegen 22.00 op richting de eerste stop in Singapore. Een rustige vlucht waarbij de stewardess ons reisdoel zo leuk vond dat we 2 KLM huisjes van haar kregen, super lief. Na een uurtje of 12 vliegen landden we op Singapore airport en konden we even de winkeltjes van de luchthaven in. Ruim een uur later stegen we weer op richting Jakarta waar we zo’n anderhalf uur later weer stopten om vervolgens na 4 uur weer 2 uur door te vliegen naar Makassar, Sulawesi. Door de nachtvlucht en de tijdzones ben je alle besef van tijd kwijt en zo beland je dus van woensdag op donderdagnacht om 3.00 in de nacht op een hotelkamer ergens in Indonesië terwijl je dinsdagvond vertrokken bent.

Om in ons ritme te komen toch maar om half negen opgestaan en na een klein ontbijt met een taxi naar de stad gereden, ieder geval om onze telefoons op het Indonesische netwerk te krijgen. We zijn daardoor geholpen door een vriendelijke en redelijk Engelssprekende man die ons rond reed op een soort riksja, een brommertje met een bankje ervoor met zo’n kap erboven. Hij heeft ons de lokale markt en de haven laten zien en de halve stad door gecrost naar 3 verschillende telefoonwinkels.

Weer terug naar de luchthaven om onze backpacks in het hotel op te halen en vervolgens met de nachtbus naar Palopo gereden, een rit van 8 uur waarbij je door het gehobbel niet echt aan je nachtrust komt. Rond zes uur ’s morgens kwamen we aan, inmiddels gewekt door het geluid van de vele moskeeën waar je langs rijdt. Dit is het echte Indonesië, even wennen.

Vrijdag wat opgetrokken met het zendingsechtpaar dat hier met hun drie kinderen woont en waar wij zoveel mogelijk informatie van willen hebben omtrent onze klus in Palu, waar we komende week naar toe zullen vliegen. Zij kennen na 4 jaar het land en de gewoontes en ook de problematiek van het land. We weten nu al, dit is een pittige klus.

Zaterdagmorgen met elkaar naar een zangwedstrijd geweest waar 7 koortjes hun zangkwaliteiten ten gehore mochten brengen, ze zongen psalmen, dus voor ons ieder geval bekende melodieën. Eind van de middag in ons hotelletje nog even het zwembad in, toch wel heel lekker. Maar rustig baantjes trekken was er niet bij, er waren een aantal klassen met tieners die ons tweeën toch wel heel bijzonder vonden en heel graag met ons op de foto wilden. Met google translate konden we met elkaar praten over geloof, cultuur en hun dromen. Het schoot ineens door ons hoofd dat we misschien ook wel met zo’n groep tieners in Palu aan de slag moeten…. hopelijk krijgen we daar ook zo’n kans.

Zondagmorgen om half acht vertrokken naar de kerk. Een prachtige rit van meer dan een uur achterop de motortjes die volop in Palopo rijden. Links en rechts zie je dan de mooie groene heuvels terwijl je langs de rijstvelden, palm- en bananenbomen rijdt, dwars door de kleine dorpjes die volop handeldrijven en naast de weg vuurtjes stoken, dit is real life Indonesia, geweldig om dit mee te mogen maken. Na een mooie dienst met ook weer psalmen kregen we nog wat te eten en daarna met een soort van buurtbus weer terug en een rustige middag en avond gehad. Komende dagen willen we nog wat zien van Palopo, we mogen de scooter gebruiken van de zendelingen dus dat is handig en we gebruiken deze dagen nog om zoveel mogelijk info mee te nemen naar Palu, waar we woensdag naar toe hopen te vliegen.

Hartelijke groet van Jolanda en Govert uit Palopo, Sulawesi.