Goedemorgen lieve volgers.

Het is hier nu net 7.00 locale tijd, een uurtje later dan in Nederland waar het nu nog 6.00 is. Ik zit heerlijk in de tuin aan een bakje thee, de zon staat al hoog aan de hemel fel te branden, verderop in de wijk klinkt wat typische Afrikaanse muziek, ik snuif de geur op van verbrand hout of misschien is het wel houtskool wat ze aan het maken zijn om straks op de markt te verkopen en ik kijk naar de bergen die een stukje verderop omhoog steken. Het is in ieder geval heerlijk wakker worden in het warme hart van Afrika: Malawi.

Woensdagavond zijn we vertrokken vanaf Brussel en met een overstap in Ethiopië vlogen we door naar Blantyre, de op één na grootste stad in Malawi.
Bij binnenkomst moesten we een visum kopen om het land binnen te mogen, echter de dollars die we daarvoor hadden meegenomen waren te oud (in Brussel gepind) dus we waren verplicht om nieuwe dollars te pinnen. Uiteraard tegen een eigenlijk onacceptabele wisselkoers, maar goed, we hadden geen keus.

Buiten stond onze partner al geduldig te wachten en heeft ons eerst bij ons huis gebracht waar we de komende weken hopen te verblijven. Hij heeft ons geholpen bij het kopen van simkaarten voor onze telefoons, het regelen van de nodige bankzaken en het ophalen van onze Nissan X-trail. Die hebben we wel nodig op de ruige wegen hier.

Na een best wel goede eerste nacht zijn we gisterenmorgen rond de klok van 10.00 naar Tidzalerana gegaan. Dit is een gehandicapten centrum in één van de arme wijken in Blantyre. Zij hebben de hulp vraag uitgezet naar GZB voor verzelfstandiging. Dus minder afhankelijk van donoren in financiële zin. Samen met het bestuur gaan we de komende tijd opzoek naar oplossingen.

Als je in Afrika met een beperking wordt geboren is men van mening dat er een vloek rust op die persoon en de rest van de familie. Die persoon wordt dan op straat achtergelaten, je kunt het ook “weggegooid” noemen. Tidzalerana zorgt voor deze mensen die dus feitelijk anders ten dode waren opgeschreven. Het centrum heeft ruimte voor 12 mensen die alle liefde ontvangen van de mensen die daar werken. Het is erg heftig om deze situatie te zien, het maakt echt wel indruk op ons. Hopelijk kunnen we met elkaar goede plannen maken zodat dit centrum financieel gezond door kan draaien.

Het was een volle eerste vrijdag en ook al ben je ‘s avonds dan thuis, het laat je niet los. Dit weekend gaan we wat Nederlanders bezoeken die al geruime tijd in Malawi wonen, zodat we een indruk krijgen van het leven hier.

Voor nu wensen we jullie allemaal een fijn weekend, we horen van de storm in Nederland en we zien de sneeuw vallen in de Dolomieten. Hier in Malawi kunnen we ons daar niets van voorstellen.

Hartelijke groet van Govert en Jolanda