Inmiddels is het zondagmiddag een uurtje of 17.00 en genieten we nog even van de Keniaanse zon en onze meegebrachte Nederlandse borrelnootjes. Vanmorgen naar de kerk geweest en een duidelijke preek gehad. De muziek en zang ging uiteraard op swingende Afrikaanse wijze. Een aantal kids van Happy Rock waren ook aanwezig. Na afloop een afspraak kunnen maken met de pastor, hij had onze vorige week ook al gezien en was nieuwsgierig naar ons bezoek. Happy Rock was verbonden aan deze kerk maar na het overlijden van Nel is dit niet echt meer opgepakt. Wij zijn van mening dat dit echt wel noodzakelijk is. We zien dan ook uit naar dit gesprek.

Er is veel gebeurd afgelopen week. Het is schijnbaar inherent aan dit werk, al maken we in deze korte periode in Kenia meer gekke dingen mee dan onze vorige trips die steeds zo’n 6 weken duurden.

Zo zijn we verhuisd naar een andere accommodatie, dichter bij onze werkplek. Om diverse redenen, maar veiligheid boven alles en daar zullen we het voorlopig maar bij laten.

Ook zijn we allebei ziek geworden, schijnbaar toch iets gegeten waar Rob Geus niet vrolijk van wordt. Omwille van onze tijd hier hebben we besloten om wel door te gaan met de bezoeken en gesprekken met de mama’s en directie. Oud-drogisten als we zijn konden we met alle meegebrachte medicatie ons op de been houden. Die gaten in de vloer ipv comfortabele wc potten zijn echter niet heel uitnodigend.

Helaas ontvingen we ook het trieste nieuws van het overlijden van Leen Reedijk, de pa en schoonpa van goede vrienden van ons, Arie en Annette. Lastig dat we ze niet kunnen knuffelen en ondersteunen. Dan zitten we toch echt wel heel ver uit elkaar.

We zien gelukkig wel openingen in onze gesprekken met de mama’s. Toch zijn er nog vele hobbels te gaan. Het blijft een Afrikaanse mentaliteit, wij als Nederlanders hebben ze, ons inziens, verwend door steeds maar weer geld te brengen. Nu wij met ideeën komen om ze zelfvoorzienend te maken zien zij hier en daar best wel problemen. Wij noemen dit uitdagingen…

Ook zijn we bij één van de mama’s geweest die 30 km buiten Eldoret woont in een afgelegen plaats. Met een busje, een motor, een busje en weer een motor konden we haar bereiken. Met deze mama kunnen we denk ik wél een eerste stap naar zelfvoorzienendheid gaan zetten. Als we haar helpen met een aantal koeien, kippen en zaad voor haar land kan ze een goede start maken.

De terugweg naar Eldoret ging niet vanzelf, wij raakten Meshack kwijt toen we met 2 motors terug reden naar een bushalte (er zijn er dus meerdere in Soy) Inmiddels viel de regen met bakken uit de hemel en hebben Jolanda en ik de eerste de beste matatu naar Eldoret genomen. De terugweg van Eldoret naar ons hotelletje leest u in onze laatste blog nog wel. Uiteindelijk zijn we niet voor niets verhuisd….

Donderdagavond hadden we een leuke, 2 uur durende video-call met Linda en Hermien, bestuurders van Happy Rock in Nederland, feitelijk onder de naam “De Blije Kei” We hebben onze ervaringen met hen gedeeld en de volgende stappen doorgesproken. Uiteindelijk zullen we hen onze bevindingen en advies voor de toekomst geven.

Vrijdag waren we toe aan een daagje rust en waren we toeschouwers hoe Kenianen zwemles krijgen, hilarisch. Meshack moest deze dag ook met z’n vriendin naar het ziekenhuis dus we konden eea eventjes laten rusten.

Zaterdagmorgen opnieuw lang overleg gehad met Indonesië ivm de vakschool die we gaan oprichten in Sulawesi en ‘s middags gebruikt om rapporten te schrijven. We voelden ons weer fit om een pizza te gaan eten in de Rupa mall, zo’n 1,5 km verderop.

Ook ontvingen we nog een mail van de Rijksoverheid, we melden ons altijd aan als we op reis gaan. Vanaf maandag wordt het onrustig in Kenia, ze verwachten demonstraties die gewelddadig kunnen worden, dus dat klinkt niet heel fijn. Eldoret is de 4e grote plaats in Kenia en vanmorgen in de kerk werd hier voor gebeden, dus men maakt zich schijnbaar zorgen. Komend weekend willen we eigenlijk terug naar Nairobi. Die stad loopt sowieso al niet over van veiligheid en daar zullen de demonstraties het heftigst zijn. We hebben daar 4 jaar geleden wel eens in een expat wijk gelogeerd, neem aan dat die wel veilig zal zijn. We houden het maar goed in de gaten.

Allemaal weer bedankt voor het lezen van deze blog en ook bedankt voor jullie reacties en appjes. Altijd leuk en bemoedigend. Groetjes uit Eldoret.