Inmiddels is het maandag en hebben we een mooi weekend met elkaar achter de rug. Afgelopen donderdagochtend eerst langs de COVID teststraat voordat we op weg konden richting Musanze. Dit ligt in het noordwesten van Rwanda, een eind bovenin. Een mooie rit van zo’n 3 uur rijden over de vele heuvels met prachtige uitzichten. Daar liggen de vulkanen die deels in Rwanda en deels in Congo liggen. Een van die vulkanen was dit jaar met Pinksteren nog actief, vele scheuren in de wegen waren nog zichtbaar evenals ingestorte huisjes. Daarna zijn we doorgereden naar Gisenyi waar we hebben overnacht in een tent. Het uitzicht over lake Kivu was super mooi.
De volgende morgen zijn we doorgereden naar Karongi, een rit van iets meer dan 2 uur, dus dat viel mee. We hebben daar een hele mooie vakschool bezocht, opgericht in 2013 door Duitsers. Een prachtige school met veel structuur, ideeën opgedaan voor Ceformi die we met hen kunnen delen als we daar weer terug zijn. Overnacht in een huis wat eigendom is van de Presbiteriaansekerk waarzo’n 42 zusters wonen. We hebben ‘s avonds ook met hen gegeten. Een hele ervaring.

Zaterdagmiddag doorgereden richting het zuiden waar we rond 17.00 aankwamen in Cyangugu, opgewacht door Rik en Carolien, zendingswerkers van de GZB. Bij hen thuis een bakkie wezen doen en ‘s avonds gezellig met z’n zessen wezen eten, alle Rwandese zendingswerkers van de GZB tegelijk op één plaats, best bijzonder.

Zondagmorgen met elkaar naar de dienst geweest, avondmaal gevierd en daarna lunch bij Rik en Carolien thuis. Verder een rustige zondag.

Vandaag zijn Martin en Marleen terug gegaan richting Kigali en Rik en Carolien nemen ons deze week mee in hun werk. We zijn met een bootje naar Gihaya gevaren, één van de eilandjes voor het vaste land. Daar is een voedselproject wat ondersteunt wordt door de GZB welke Carolien coördineert, samen met de locals. Op dit eilandje (over)leven ongeveer 2500 mensen, de kinderen zijn vaak ondervoed. De moeders wordt hier geleerd hoe en op welke wijze ze op goede en verantwoorde manier hun kids te eten moeten geven. Als je deze kids ziet geloof je niet dat ze soms al een jaar of acht zijn, ze blijven door ondervoeding soms enorm achter in de groei. Zwangerschap onder tieners is hier één van de problemen. De tienermeiden lijden honger, de vissers die af en toe het eiland bezoeken hebben eten, dit is de harde realiteit…..Heel mooi dat GZB dergelijke projecten ondersteund.

Ook waren er nog een aantal vrouwen die les kregen in taal, analfabeten. Een raar gezicht als je zo’n vrouw ziet met een kindje op haar rug die dan nog onderwijs krijgt. Deze vrouwen maken baskets, mandjes in diverse maten die ze proberen te verkopen. Wij hebben ze verteld over ons ondernemerschap en hoe je het beste kunt werken met je eigen bedrijfje. Hun idee van business is wel iets anders dan de onze, zij denken dat ze van heel arm naar binnen een korte tijd naar rijk kunnen gaan. De tussenweg snappen ze niet en daardoor blijven ze feitelijk staan waar ze staan, arm dus. Stap voor stap is een mindset die ze niet kennen. Een uitdaging om daar iets over uit te leggen.

Rond 15.00 gingen we weer van het eiland af met een bootje, onderweg natuurlijk diverse keren een motorstoring maar uiteindelijk toch aan het vaste land gekomen. Het was een leerzame en indrukwekkende dag. We zijn benieuwd wat de rest van de week gaat brengen.

Groetjes uit Rwanda